Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Translated to:	horizons 3 \| the 1

2 Poems contain آفاق را

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.9-32.9

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.9

German Translation

[1] ای قصه بهشت ز کویت حکایتی
شرح جمال حور ز رویت روایتی

[2] انفاس عیسی از لب لعلت لطیفه‌ای
آب خضر ز نوش لبانت کنایتی

[3] هر پاره از دل من و از غصه قصه‌ای
هر سطری از خصال تو و از رحمت آیتی

[4] کی عطرسای مجلس روحانیان شدی
گل را اگر نه بوی تو کردی رعایتی

[5] در آرزوی خاک در یار سوختیم
یاد آور ای صبا که نکردی حمایتی

[6] ای دل به هرزه دانش و عمرت به باد رفت
صد مایه داشتی و نکردی کفایتی

[7] بوی دل کباب من آفاق را گرفت
این آتش درون بکند هم سرایتی

[8] در آتش ار خیال رخش دست می‌دهد
ساقی بیا که نیست ز دوزخ شکایتی

[9] دانی مراد حافظ از این درد و غصه چیست
از تو کرشمه‌ای و ز خسرو عنایتی

[1] O thou ,of whose street ,only a tale is the tale of paradise
And of whose face ,only a sign is the description of the beauty of the Hur .

[2] From thy ruby lip ,only a jest is the life - giving breathing of 'Isa
And ,from ,thy sweet mouth ,only a sign is the water of life .

[3] Together are every fragment of my heart and a tale of grief
Together are every line of thy qualities ,and a verse of mercy .

[4] 'Itr - diffuser of the assembly of souls ,when would it the rose have been ,
If ,to the rose ,thy perfume ,thou hadst not entrusted

[5] In desire of the dust of the Friend's path ,I consumed ,
O morning breeze bring to mind that even a little protection thou gavest not .

[6] O heart in absurd knowledge thou wast and from the hand ,life passed
A hundred sources of capital thou hadst and a sufficiency ,thou madest not .

[7] Took the horizons of the world the perfume of my roasted grief - stricken heart
This consuming of my heart ,into the beloved's heart may penetrate .

[8] If ,in the fire ,appear the form of thy lovely face
Saki come and give wine for even of hell ,no complaint then is mine .

[9] From this lesson of grief ,Hafiz's desire ,what it is ,thou knowest
From thee O murshid a glance of kindness and from the Khusrau God the bounty of pardon

[1] Was man vom Paradies erzählt, Ist eine Fabel deines Gaues, Was von Huris man uns erzählt, Das gilt von deinen Wangen.

[2] Des Herren Jesus Wunderhauch Geht aus von deinen Lippen, Und deines Mundes Welle ist Das Lebenswasser Chisers.

[3] Ein jedes Stück von meinem Herz Ist eine Gramgeschichte, Und jede Zeile deines Sinns Ist auch ein Vers im Himmel.

[4] Wie würde von der Rose wohl Der geist'ge Kreis gewürzet, Wenn sie getreu zu bleiben dir Sich vorgesetzt nicht hätte.

[5] Ich bin verbrennet aus Begier Nach meines Freundes Staube, Erinnre dich, o Morgenwind, Daß du uns nicht beschützest.

[6] O Herz, umsonst verlorest du Die Wissenschaft, das Leben. Ein großes Kapital war dein, Doch warst du nicht zufrieden.

[7] Des angebrannten Herzens Duft Ist überall verbreitet, Es wirket meines Innern Brand Daher nach allen Seiten.

[8] Erscheint mir in der Hölle Gluth Der Zauber deines Bildes, Ich werde über Höllengluth, O Schenke, drum nicht klagen.

[9] Errathest du Hafisens Wunsch, Wenn Er dir spricht von Leiden, Von dir ist's eine Schmeichelei, Vom Kaiser ist es Gnade.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.107-10.107

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.107

German Translation

[1] پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود
مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود

[2] یاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبان
بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود

[3] پیش از این کاین سقف سبز و طاق مینا برکشند
منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود

[4] از دم صبح ازل تا آخر شام ابد
دوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بود

[5] سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد
ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود

[6] حسن مه رویان مجلس گر چه دل می‌برد و دین
بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود

[7] بر در شاهم گدایی نکته‌ای در کار کرد
گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود

[8] رشته تسبیح اگر بگسست معذورم بدار
دستم اندر دامن ساقی سیمین ساق بود

[9] در شب قدر ار صبوحی کرده‌ام عیبم مکن
سرخوش آمد یار و جامی بر کنار طاق بود

[10] شعر حافظ در زمان آدم اندر باغ خلد
دفتر نسرین و گل را زینت اوراق بود

[1] O true Beloved before this ,more than this ,thine ,thought of thy lover was
Thy great love - display to us ,the talk of climes was .

[2] Be recollection of that society of nights ,when with sweet lips ,
Argument of love's mystery and mention of the lover's circle ,was .

[3] Before they pluck up this fresh roof and azure arch the sky
The place of sight for my eye ,the arch of the true Beloved's eye - brow was .

[4] From the dawn of the morn of eternity without beginning to the end of the evening of eternity without end ,
In respect to one covenant and to one agreement ,friendship with love was .

[5] If the true Beloved's shade fell on the lover ,what matter
In need of Him ,we are desirous of us ,He was .

[7] At the King's door ,a beggar made this subtlety in regard to work ,
He said At every tray ,whereat I sate ,God ,the Provider ,was .

[8] If the cord of the rosary snapped ,hold me excused
On the arm of the Saki of silver leg ,my arm was .

[9] On the night of power ,if I have drunk a morning draught ,censure me not .
Merry of head ,came the Beloved and a cup on the edge of the arch was .

[10] In Adam's time ,in the garden of Paradise ,Hafiz's poetry
The adornment of the leaves of the book of the wild white rose and of the red rose vvas .

[1] Einstens ist in dir mehr Sinn Für die Liebenden gewesen, Deine Liebe gegen uns Ist gar weit berühmt gewesen.

[2] Eingedenk bin ich der Nacht, Wo mit Schönen süßer Lippen Süße Liebeszauberei'n In dem Zauberkreis gewesen.

[3] Vor des Himmels grünem Dom Vor dem blauen Luftgewölbe Sind schon ihre Augenbrau'n Meines Blickes Gewölb gewesen.

[4] Von dem ersten Morgen an, Bis zur letzten Nacht der Nächte, Ist die Liebe immer gleich, Und die Treue gleich gewesen.

[5] Wenn des Liebchens Schatte fällt Auf den Liebenden, was ist es? Er ist dessen dürftig, Sie Sehnsuchtsvoll darnach gewesen.

[6] Raubte ihre Schönheit gleich Mit dem Herzen mir den Glauben, Bin ich denn doch mehr verliebt In der Sitte Reiz gewesen.

[7] An des Freundes Thüre hat Mir ein Bettler angesagt: Wo ich immer saß am Tisch, Ist mein Nährer Gott gewesen.

[8] Brach des Rosenkranzes Schnur Mir entzwei, halt' mich entschuldigt, Meine Hand ist bei dem Arm Silberschenklichter gewesen.

[9] That ich in der heil'gen Nacht Einen Trunk, so sage nichts, Denn in meines Freundes Hand Ist ein volles Glas gewesen.

[10] Deine Lieder, o Hafis, Sind einst in dem Paradiese, Auf den Blättern des Jasmins Und des Rosenstrauchs gewesen.